1 Kasım 2010 Pazartesi

ağlarsa anam ağlar..gerisi riya ağlar..

kalabalık bir gün batımı ve saklayacak bir şeyi olmayanların güne karşı soyundukları insanca bir çabanın tam da göbeği.

yalınayak gözleriyle uğur kaymaz bir çocuk oyununda başrol ki ülkemde bütün çocuklar uzun zamandır jön.. kimileri, altın kaplamalı dişlerinin arasından kürdanla insan eti çıkartırken tekrar yiyebilmek için, kimilerinin ciğerleri dağlanır hiç tanımadıkları biri için.. çocukların başrol, kadınların figüran olduğu zamandan beri kaç gencin kanını kaynatıp içti bu memleket kimbilir ? 

başrol kesmeli bakışları olan çocuklar, silahlı, atsız bir kovboy filminin adsız kahramanları, analarının saçlarından yaptıkları süpürgelere binip at diye teperken, bu memleketin kelli felli ağababaları salya sümük çocuk gibi ağlaşıp durdular.. kimseler o silahlı kahkaha dolu çocukların hesabını sormadı bu salya sümük ağlayanlardan.. artisti çıktı ortaya ağladı.. sanatçısı ağladı.. türkücüsü ağladı.. bakanı ağladı başbakanı ağladı.. hacısı ağladı hocası ağladı.. şeyhi ağladı müriti ağladı.. ve bu ülkede çocuklara ağlama sırası hiç gelmedi.. erkenden büyüdü büyütüldü çocuklar..

o kadar çok ağlaştılar ki çocukların sahtekarlıklarıyla, hepimiz inandık bu yalancı oyuna. kimi ağlarken görsek gözyaşlarımız sel oldu onlarla beraber.. halbuki bu ülkenin diri diri yakılan çocuklarına, kerbelalaşmış ocaklarda büyüyen gözlerle bir damla aşa muhtaç çocuklarına, evinin önünde kendine büyük bir oyun dünyası kurup silahlara hedef olan çocuklarına, mayınlara basıp kollarıyla bacaklarıyla hülyalarını kaybeden çocuklarına, devletin kahverengi sıralarında pembe düşlerinin ırzına geçilen çocuklarına, okumayı bile öğrenemeden gurbetlere yollanan çocuklarına, vel hasıl-ı kelam sıra sıra, boy boy bütün çocuklarına bir damla gözyaşı esirgenmiştir analarından başka...

"ağlarsa anam ağlar, gerisi riya ağlar"

öyle ki bir ahddir artık verilmesi gereken bu memleketin kınalara bulanmış kandırılmış çocuklarına.. senelerdir kurban olduklarını bağırdık ilk adımdan kulaklarına.. okuduğumuz ezan değildi onların kanlı ölümlerinin salasıdır bunlar.. nerede ne zaman öleceğini bile bile yaşadı bütün çocuklar.. ve şimdi güzel bir ülkeyi onlara vaadetmenin sırasıdır.. kandırılmak pahasına bütün sahtekarlıklarıya güzel çocuklarımıza...


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder