1 Kasım 2010 Pazartesi

mayıstan 1'i

ölmeden önceki son sözüm olsun...

bir caminin avlusunda kutlansın ilk;
ve bir avuç kadar bir cemaat
salam verilsin
bet sesli bir işçinin sesinden

ve heyecanlı bir emekçi kadın
ilk kez kurtulmuşken 
erkeğinin zincirlerinden
yani ilk defa yaşmağını 
saçı yerine boynuna doladığı 
o yerden
boynu bu kere dik
alnı bu kere güneş görmüşken
dursun namazıma 
erkeklerimin omuzlarına 
değe değe..

ön safımda olsunlar
şimdi en arkada sayılanlar
yani inadına gitsin 
bu dünyanın
gücüne gitsin
bu iki ayaklı köpekliğin..

çocuklarım..
bu günü görmenin 
son sözümü duymanın 
hem acısı hem gururuyla
dolaşsınlar şen şakrak
cemaatin ayaklarına dolansınlar
ve bu üç ayaklı dünyaya
bir çocuk şakası gibi gelsin
taktıkları çelmeler
ve büyüdükçe bu civanmertler
adımı adlarına eklesin..

son sözüm olsun mayısın biri
ve gömdükleri gibi 
cahiliyenin küçük bedenleri
tam orada
ibret-i alem olsun diye
bölsünler beni
her birim bir işçinin aklında kalsın..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder